Jan Ypma: ’We doen wat we zeggen; laat ons maar rijden!’

Mijn bedrijf 29-09-2021
Jan Ypma: ’We doen wat we zeggen; laat ons maar rijden!’

“Mijn zoon Feddo en ik vullen elkaar goed aan. Hij is van de poets en wil de wagens mooi opleuken, terwijl ik een praktische insteek heb. Van A naar B rijden, en zorgen dat iedereen lekker in zijn vel zit”, vertelt Jan Ypma.

Jan Ypma: ’We doen wat we zeggen; laat ons maar rijden!’

Wie: Jan Ypma (57 jaar)
Trucks: Scania P- en G-serie
Bedrijf: Ypma Franeker 

“Ik heb in januari van dit jaar samen met mijn twintigjarige zoon Feddo het bedrijf van mijn broer overgenomen. Mijn broer is ziek en vroeg of ik het familiebedrijf wilde voortzetten. Het bedrijf bestaat al ruim 75 jaar. Indertijd begonnen met paard en wagen, voor Van Gend & Loos bij het spoor. Mijn beide broers waren de volgende generatie en het bedrijf groeide. Zelf was ik veel jonger en besloot om buiten het familiebedrijf zelfstandig mijn weg te vinden. Nu mijn broer het wilde overdragen, heb ik TLN gevraagd of zij wilden doorrekenen of het rendabel is. Ze kijken naar voor wie je rijd, hoeveel km je maakt en wat de overige bedrijfskosten zijn. Dat rekenen ze door en uiteindelijk bleek dat het kon. We worden er niet rijk van, maar als je lol hebt in je werk is dat ook mooi. Natuurlijk moet het wat opleveren, maar ik zie het ook als een way of life.”

Jan Ypma: rit je naar Oslo grandioos

“We vervoeren veel stukgoed en witgoed, onder meer voor DHL en Vonk en Co, maar rijden ook voor de staalbranche. Daarnaast doen we ook wat nationale en internationale verhuizingen. Dat laatste vind ik erg leuk. Laatst had ik een ritje naar Oslo, en via Denemarken weer terug. Dat is toch grandioos! Concurrentie van anderen bedrijven; ik heb niet eens tijd om daar over na te denken! Hier in het noorden zijn we veel te nuchter om ons daar mee bezig te houden. Als we zeggen: we staan er om zeven uur, dan staan we er om zeven uur. Daar hoeft geen mailtje achteraan gestuurd te worden. Wat je doet, zeg je en wat je zegt, doe je. Man een man, woord een woord; laat ons maar rijden!”

Lees het volledige artikel in Routiers. Nog geen abonnee? Klik HIER.