“Scandinavië is de mooiste bestemming om naartoe te rijden vind ik”, zegt Frits van Zanten stellig. “Het landschap in Zweden, daar zijn geen woorden voor. Het is zo mooi daar. Mooi is eigenlijk nog te zacht uitgedrukt. Als je het ziet, weet je: dit heeft de wauwfactor.”
Wie: Frits van Zanten (34)
Truck: R-type Scania
Bedrijf: De Transportbrug uit Nijkerk
Waarheen: Zweden
“Van jongs af aan zit ik al in de vrachtwagen, want mijn vader en broer zijn ook chauffeur. Ik heb nooit overwogen om een ander beroep te kiezen. Het reizen zit me in het bloed. Ik kan niet stilzitten, moet altijd wegwezen en bezig zijn. Ik werk inmiddels vanaf mijn 18de als chauffeur en ben nu 34 jaar, dus reken maar uit. In die zestien jaar op de weg heb ik wel veel verandering gezien. Het is bijvoorbeeld veel drukker op de weg geworden. Mensen halen soms rare capriolen uit onderweg. En de mentaliteit is veranderd, want iedereen lijkt tegenwoordig gestrest.
Frits van Zanten in de taal van het land
Mijn werkweek ziet er elke keer anders uit. Meestal krijg ik op vrijdagavond een bericht van de zaak hoe laat ik zondag of maandag moet vertrekken. Dan ben ik de hele week van huis en zit ik in het buitenland. Ik kom overal: van Denemarken tot Frankrijk. Door het buitenlandwerk zie ik mijn collega’s niet veel, maar toch voel ik mij nooit eenzaam. Rijden is mijn lust en mijn leven, ik doe gewoon lekker mijn ding. Naast het rijden vind ik het laden en lossen leuk. Als ik maar lekker bezig kan zijn met mijn vrachtwagen. Het laden en lossen is bij elke klant anders, wat het werk uitdagend maakt. Dat klantcontact is ook in ieder land anders. Ik hem mezelf aangeleerd dat ik netjes in de taal van het land vertel wat ik kom doen. Daarna gaat het gesprek meestal met handen en voeten verder. Maar als de beste man Engels of Duits spreekt, scheelt dat enorm. Of iemand Engels of Duits spreekt, vraag ik ook netjes in hun taal, zoals Italiaans. Dat vind ik echt een fatsoensnorm. Je moet je aanpassen aan het land waar je komt. En als je iemand wil begrijpen, kom je een heel eind. Het werkt twee kanten op: als jij moeite doet, doet de ander dat ook. Dat maakt het werk alleen maar makkelijker en prettiger.“
Lees het volledige artikel in Routiers. Nog geen abonnee? Klik HIER.