Chauffeurscafé Appie Happie op de Waalhaven Rotterdam

In dat decor is chauffeurscafé Appie Happie Kuo met z’n wuivende groene planten op het terras, wapperende vlaggen en een Heineken-uithangbord een in het oog springend element.

Bij binnenkomst zie je een snackbar, met een glazen vitrine gevuld met frikadellen en kaassoufflés. Maar loop je een paar meter door, dan stap je een gezellig bruin café-restaurant binnen. Met een gokkast in de hoek, een tv-scherm aan de muur, een ruime bar en een stuk of tien tafels.

Yuwa en Chung Kuo is het Chinese echtpaar dat Appie Happie samen met een vijftal parttime medewerksters runt. Dat doen ze al bijna tien jaar. In augustus gaan ze dat mogelijk met een bescheiden feestje vieren. Chauffeur Henk Bisschop uit Oosterwolde zal er vast en zeker bij zijn, want deze vaste gast komt er al meer dan 22 jaar. Op de opmerking van de verslaggever of ik hem wat mag vragen, reageert hij met een kwinkslag: ”Ja hoor, zolang je me maar niet om m’n zakgeld vraagt!”

Chauffeurscafé Rotterdam begon klein

Henk weet nog hoe Appie Knoops – inmiddels met pensioen – hier klein begon. Eerst met een karretje met koffie en broodjes. Vervolgens met een klein snackbarretje, dat van lieverlee werd uitgebreid tot het huidige complex, compleet met o.a. drie douches.

Henk is er kind aan huis. Op maandagochtend vertrekt hij vanuit Friesland naar Rotterdam. Daar rijdt hij containers die hij ophaalt bij een van de terminals op de Maasvlakte. “Nu vooral zonnepanelen. Die rijd ik dan naar een grote loods, drie kilometer verderop. Maar morgen heb ik een ‘buitenlandse rit’, mag ik naar Krimpen aan den IJssel…” Doordeweeks overnacht hij in z’n truck achter de hekken van Truckparking Rotterdam. Vandaar naar Appie Happie is amper één minuut lopen. Hij komt er vijf dagen per week; op vrijdag gaat hij weer richting Friesland. Wat hem trekt in Appie Happie? “De gezelligheid, vanaf ’s avonds half acht is er op de parking niks meer te doen en dan zitten we hier met een gezellig ploegje. En de keuken natuurlijk. Babi pangang en spaghetti met stoofvlees zijn mijn favorieten. Maar als ik iets buiten de kaart om wil eten, dan kan dat altijd.”

Een chauffeur uit Hippolytushoef die net aan de bar een flinke portie pekingeend heeft verorberd, is eveneens vol lof over de keuken van Appie. “Het eten is altijd goed heet en je krijgt ruime porties. Hier geen opgewarmde hap, maar alles vers bereid. Die pekingeend was erg lekker. Een rapportcijfer? Een negen! Nee, je moet nooit een tien geven, want dat komt niet geloofwaardig over!”

‘Mooie bloemen’

Yuwa – haar naam betekent ‘mooie bloemen’ in het chinees – begint te stralen als ze vertelt hoe chef-kok Chung alles altijd vers klaar maakt en hoe ze de kaart elke dag weer veranderen. “Dat moet wel. Sommige chauffeurs eten hier elke dag, dus die wil je telkens wat anders kunnen voorzetten.”

Nasi, bami en Chinese wokgerechten zijn uiteraard gesneden kost voor Chung. Maar ook zijn Hollandse stamppotten vinden gretig aftrek. En ook die worden vers bereid; zelfs het schillen van de aardappels gebeurt ter plekke.

Even relaxen

Het Chinese echtpaar woont al 40 jaar in Nederland en runde in Rotterdam eerder het chineesafhaalrestaurant Wha Kong. En een lunchroom annex eetcafé waar veel taxichauffeurs kwamen. “Maar dat was allemaal erg vluchtig. Het leuke van een chauffeurscafé is dat je veel contact hebt met de klanten. En samen eten en drinken zorgt voor veel gezelligheid.”

Yuwa en haar team hechten er veel waarde aan om de chauffeurs in de watten te leggen. “Als je vijftien uur hebt gereden, dan is het belangrijk dat je even kunt relaxen. Met een goede maaltijd en contact met je collega’s. Dat vond ik ook zo triest in die corona-periode. Dat die chauffeurs nérgens terecht konden. Ook wij moesten toen noodgedwongen ons restaurant sluiten. Dat vonden we zo erg dat we aan het begin van de crisis – afhalen mocht wél - enkele weken onze maaltijden gratis hebben weggeven aan onze vaste klanten.”

Persoonlijke aandacht

Oog voor elke gast is wat Appie Happie kenmerkt. Buitenlandse chauffeurs die voor het eerst in de snackbar komen en de Nederlandstalige prijslijst niet begrijpen, helpt Yuwa met hulp van een vertaal-app op haar telefoon op weg. Vanachter de bar geeft Sylvia nog snel even door dat een vaste gast, die net een maaltijd heeft besteld, eerst nog gaat douchen.

Voor Yuwa – die de meeste gasten van naam kent - het teken om de bestelling nog niet door te geven aan de keuken: ”Deze man heeft de gewoonte érg lang onder de douche te staan, en dan wordt zijn eten koud.” En dan is er nog de bijzondere aanpak van chef-kok Chung, die altijd zorgvuldig kijkt voor wie hij gaat koken. Is dat een grote sterke chauffeur? Dan schept Chung het bord net wat voller…

Lees ook: Mijn Lading met Martijn Frederiksen